Begeleidingskunde als geëngageerde praktijkwetenschap

Het vakgebied van de begeleidingskunde heeft zich ontwikkeld vanuit de supervisiekunde (gericht op het begeleiden van individuele leer- en ontwikkelingsvragen van professionals) en organisatieontwikkeling (gericht op het leren van organisaties). Ook laat de begeleidingskunde zich voeden door de ethiek en maatschappijwetenschappen in den brede. Begeleidingskunde houdt zich bezig met taaie vragen én het streven naar het goede leven. Die tweede vinden elkaar in de opgave tot levenskunst. In de praktijk van organisatieontwikkeling en vorming van professionals wil de begeleidingskunde bijdragen aan een levenskunstig antwoord op de vraagstukken die zich voordoen. We noemen dat humanisering van het georganiseerde leven.